Vertel mij dat ik mooi ben

Een 12-jarig meisje stuurde mij een berichtje op Whatsapp: "Kijk! Ik heb dezelfde als jij." Een fotootje van de oogschaduw, die ze blijkbaar had gekocht. Nog een foto. Een close-up van haar gezicht. Gestijlde haren, oogschaduw, eyeliner en mascara. Wat een plaatje. En wat kwetsbaar dat ze dit laat zien.

Ik vertelde haar dat ze prachtig is, omdat God haar heeft gemaakt. “Wat ben jij een prachtig meisje! Make-up onderstreept dat. Zonder ben je even mooi! Anders liet God je wel met make-up op je gezicht geboren worden.”

Het hoort dat jij jezelf tentoonstelt. Het is je doel! 

Mattheüs 5:14-15
Jezus zegt: "Jullie zijn het licht in deze wereld. Een stad op een berg is voor iedereen zichtbaar. Niemand zet een brandende lamp onder een emmer. Je zet een lamp juist hoog. Dan schijnt het licht voor alle mensen in huis."


Een stad die bovenop een berg ligt, kan niet verborgen blijven. Mensen zijn bedoeld om gezien te worden. Dit meisje deed precies waar ze voor bedoeld is. 

Als een stad op een berg

In het voorjaar was ik op zakenreis naar Coïmbra, Portugal. Vanuit mijn hotelkamer zag ik een grote muur. Die stond tussen het hotel en de weg. In de verte zag ik een heuvel met huizen erop. Een stad die bovenop een berg ligt, is voor iedereen zichtbaar. Ook al staat er een muur voor… 

De muur tussen het hotel en de weg

Achter de muur zie je een stad op een berg

Het gebeurt vaker dat God mij iets uitlegt aan de hand van iets dat ik 'in het echt' zie. Ik keek hiernaar en vroeg aan God: "Wat wilt U mij nu vertellen?" Toen moest ik denken aan het Bijbelboek Hooglied. Hooglied gaat over Jezus de bruidegom en zijn bruid. Zijn bruid zijn wij. De mensen die Jezus als Koning accepteren, noemt Hij zijn bruid. 

In Hooglied 2 ziet de bruid haar bruidegom naar zich toe komen. Dat gaat zo:

Hooglied 2:8 

Hoor! Mijn lief! 
Kijk! Hij komt,

springend over de bergen,

dansend over de heuvels.

9 Als een gazelle is mijn lief,

als het jong van een hert.

Kijk! Hij staat al bij de muur.

Hij blikt door het venster,

tuurt door de spijlen.

10 Mijn lief roept mij toe:

‘Sta op, vriendin!

Mooi meisje, kom!

11 Kijk! De winter is voorbij,

voorbij zijn de regens, weggegaan.

12 De bloemen zijn verschenen op het veld,

nu breekt de zangtijd aan,

het koeren van de duif klinkt op het land.

13 De vijgenboom is al vol vruchten,

de wijnstok rankt en geurt.

Sta op, vriendin,

Mooi meisje, kom!

14 Mijn duif in de rotskloof,

verscholen in de bergwand,

laat mij je gezicht zien,

laat mij luisteren naar je stem,

want je stem is zo lieflijk,

je gezicht zo bekoorlijk.’

Terwijl ik uit het hotelraam keek, bedacht ik mij dat de stad op de berg de bruid is van Jezus. En dat Hij achter de muur staat, blikkend door de ramen, turend door de spijlen. Een bruidegom hoort bij zijn bruid te zijn. Die horen horen naast elkaar te staan, samen te leven. Nu staat er een muur tussen. 

Dan roept Jezus zijn bruid: "Mooi meisje, kom! Verstop je niet langer. Laat mij je gezicht zien. Laat mij luisteren naar je stem. Want je stem is zo lief en je gezicht is zo mooi." 

Mooi, hè, dat Jezus niet door de muur heen breekt ? Je mag zelf komen!

Je bent Jezus' bruid, als je kiest voor een vriendschap met Hem. Je bent geroepen om te zijn als een stad op een berg: zichtbaar. Laat jezelf zien!  God zelf zegt over jou: 

Ezechiël 16:14 
God zegt: "Je bent bij alle volken beroemd om je schoonheid, en je schoonheid was volmaakt want ze kwam van mij."

Je kunt alleen beroemd zijn, als je jezelf laat zien. 

Mag Jezus jou zien?

Een paar jaar geleden zag ik een ander beeld. Het gebeurde op een conferentie. Er was muziek en terwijl we zongen, zag ik het. Ik zag een bosrand met daarvoor een grasveld. Op het gras stond een kooi. Een hondenkooi. In de kooi zat ikzelf, als klein kind. 

Jezus stond voor de ingang met zijn armen open. Ik kroop eruit en ging voor Jezus staan. Het voelde niet fijn! Ik hield mijn hoofd naar beneden en keek naar de grond. 

Het voelde alsof Hij mij aan het bekijken was. Dat voelde onwennig. Jezus zei: "Laat jezelf maar zien. Ik vind jou mooi." Vanuit onder mijn wenkbrauwen keek ik Hem aan. Er was liefde in zijn ogen. Ik zag mijzelf rondjes draaien, zodat Jezus alles kon zien. 

Bijzonder, hè? 

Zo leerde ik dat mijn schoonheid volmaakt is. En dat ik mij pas écht mooi voel, als ik bij Jezus ben. Hij geeft alle bevestiging die je nodig hebt. 

Daarom ben ik zo dankbaar dat het 12-jarige meisje bevestiging zocht bij mij, want ik wijs haar naar Jezus. Ik vertel haar dat God zelf haar schoonheid heeft gegeven. Ik leg haar uit wat Jezus van haar vindt: geliefd - mooi gemaakt - kostbaar. 

Ik hoop dat ze op een dag net als David kan zeggen: 

Psalm 139:14 
Ik loof God voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,

wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.

Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.

Kun jij dit ook zeggen? 

Het is belangrijk te weten dat jij Zijn vriendschap waard bent. Hij heeft jou gekozen als bruid. Durf jij jezelf aan Jezus te geven?